Fritz Freitag, urodzony 28 kwietnia 1894 roku w Olsztynie, był jedną z kontrowersyjnych postaci w historii Niemiec, który odegrał istotną rolę w czasie II wojny światowej. Zmarł 10 maja 1945 roku w Sankt Andrä im Lungau, czym zakończył swoje życie w okresie znacznych przemian i chaosu.
W trakcie swojej kariery Freitag osiągnął stopień SS-Brigadeführera i pełnił funkcję dowódcy 14 Dywizji Grenadierów SS. Jako Oberstleutnant policji niemieckiej, jego działania i decyzje miały niewątpliwie dalekosiężne konsekwencje. Jego życie zakończyło się tragicznie poprzez samobójstwo, co dodaje do jego biografii dodatkową warstwę dramatyzmu oraz złożoności.
Życiorys
Fritz Freitag, urodzony w rodzinie urzędnika kolejowego, rozpoczął swoją karierę wojskową w Armii Cesarstwa Niemieckiego, gdzie wstąpił do 1 Wschodniopruskiego Pułku Grenadierów. W czasie trwania I wojny światowej, w 1915 roku, awansował do stopnia podporucznika, a przez kolejne trzy lata pełnił funkcję dowódcy kompanii, niejednokrotnie narażając życie, w wyniku czego był ranny cztery razy. Wyróżniony został Krzyżem Żelaznym I i II klasy.
Po zakończeniu wojny i klęsce Niemiec, w 1919 roku, znalazł się w szeregach Freikorpsów, a od 1920 roku służył w Schutzpolizei, gdzie ostatecznie osiągnął stopień Oberstleutnanta. Był również członkiem NSDAP.
W 1940 roku, we wrześniu, zasiadł w szeregach Waffen-SS, gdzie objął stanowisko szefa oddziału operacyjnego w sztabie Heinricha Himmlera. Podczas przygotowań do inwazji Niemiec na ZSRR, został mianowany szefem sztabu 1 zmotoryzowanej brygady piechoty SS. Jego działalność obejmowała m.in. akcje antypartyzanckie oraz zbrodnie popełniane przez Einsatzgruppen na Białorusi. Wkrótce awansował do stopnia SS-Standartenführera, a następnie SS-Oberführera, piastując różnorodne funkcje, w tym dowódcy 2 Policyjnego Pułku piechoty SS, 8 Dywizji Kawalerii SS Florian Geyer oraz 4 Dywizji Grenadierów Pancernych SS Polizei.
Od 20 listopada 1943 roku był dowódcą 14 Dywizji Grenadierów SS, a od 20 kwietnia 1944 roku nosił tytuł SS-Brigadeführer oraz generała – majora Waffen-SS. Jego jednostka brała udział w bitwie pod Brodami w lipcu 1944 roku, gdzie, w towarzystwie 800 żołnierzy, zdołał się wydostać z okrążenia. Wyróżniony został w wrześniu 1944 Krzyżem Rycerskim.
24 kwietnia 1945 roku, po przekształceniu dywizji w 1 Dywizję Ukraińskiej Armii Narodowej, został odsunięty od dowodzenia jednostką przez gen. Pawło Szandruka. Ostatecznie, w obliczu nadchodzącej kapitulacji, popełnił samobójstwo w Sankt Andrä im Lungau, zanim jego jednostka została otoczona przez wojska brytyjskie i amerykańskie. Choć jego śmierć miała miejsce w pobliżu Tamsweg, za oficjalne miejsce zgonu uznaje się Graz.
Oceń: Fritz Freitag