Henryka Krzywonos


Henryka Krystyna Krzywonos-Strycharska, znana również z wielu innych nazwisk, takich jak Januszkiewicz, Pawłowska oraz Lipska, jest postacią znaczącą w polskim życiu społecznym i politycznym. Urodziła się 27 marca 1953 roku w Olsztynie, co uczyniło ją świadkiem wielu kluczowych momentów w historii Polski.

Jako dzięki swojej pracy jako motornicza, Henryka aktywnie uczestniczyła w opozycji w czasach PRL. W jej biografii ważnym etapem było również uczestnictwo w wydarzeniach Sierpnia '80, co zaowocowało podpisaniem porozumień sierpniowych, będących kamieniem milowym w drodze do demokratyzacji kraju.

Dzięki swojej determinacji i zaangażowaniu, Krzywonos-Strycharska zyskała powszechne uznanie. W konsekwencji, po okresie działalności społecznej, została wybrana na posłankę w Sejmie VIII, IX oraz X kadencji, co potwierdza jej znaczącą rolę w polskim parlamencie.

Życiorys

Okres PRL

W latach 1973-1978 Henryka Krzywonos pełniła funkcję motorniczej w Wojewódzkim Przedsiębiorstwie Komunikacyjnym Oddział Komunikacji Miejskiej Tramwajowej w Gdańsku. Następnie rozpoczęła pracę w Stoczni Gdańskiej, gdzie zajmowała się obsługą urządzeń dźwigowych. Jednakże w 1979 roku powróciła do wcześniejszego stanowiska jako motornicza.

15 sierpnia 1980 roku, w okolicach Opery Bałtyckiej, zatrzymała tramwaj, którym kierowała. To ważne wydarzenie jest często uznawane za początek strajku w gdańskiej komunikacji publicznej, w kontekście sierpniowych protestów. Jak wskazują niektórzy świadkowie, już wczesnym rankiem część kierowców autobusów zrezygnowała z pracy, co skłoniło Krzywonos do przystąpienia do trwającego strajku. Wkrótce potem została przedstawicielką WPK w Międzyzakładowym Komitecie Strajkowym oraz weszła w skład jego prezydium.

Po podpisaniu porozumienia z dyrekcją Stoczni Gdańskiej przez Lecha Wałęsę, 16 sierpnia Krzywonos wraz z Aliną Pienkowską, Anną Walentynowicz i Ewą Ossowską zablokowała wyjście robotników opuszczających stocznię, co sprawiło, że strajk kontynuowano. 31 sierpnia stała się sygnatariuszką porozumień sierpniowych, jednak wkrótce potem została odwołana z prezydium MKZ Gdańsk przez NSZZ „Solidarność” w jej miejscu pracy.

W okresie stanu wojennego Krzywonos aktywnie wspierała internowanych, zajmując się również kolportowaniem podręczników wydawanych w podziemiu. Niestety, doświadczyła represji, w tym nakazu opuszczenia Gdańska, co ograniczyło jej możliwość zatrudnienia. W tym trudnym okresie korzystała z pomocy różnych osób, w tym duchownego Henryka Jankowskiego. W wyniku brutalnej interwencji podczas jednej z rewizji, doświadczyła poważnych obrażeń, co miało tragiczne konsekwencje, w tym utratę ciąży.

III RP

Henryka Krzywonos przez wiele lat, od 1994 roku do przejścia na emeryturę w 2009, prowadziła rodzinny dom dziecka w Gdańsku, gdzie razem z mężem wychowała dwanaścioro dzieci. W 1995 związała się z Unią Wolności, a w 2002 roku brała udział w wyborach samorządowych do rady miasta Gdańska z Obywatelskiego Komitetu Bogdana Borusewicza.

W 2004 roku ukończyła Liceum Ogólnokształcące Centrum Kształcenia Ustawicznego w Kościerzynie. Aktywnie zaangażowała się w działalność ruchu społecznego Kongres Kobiet, przez co stała się członkinią rady programowej stowarzyszenia utworzonego na jego bazie. W 2014 roku wzięła udział w wyborach do Parlamentu Europejskiego, kandydowała z listy Platformy Obywatelskiej w okręgu nr 1 (województwo pomorskie), jednak nie uzyskała mandatu, zdobywając 21 911 głosów.

Rok 2015 przyniósł jej sukces w wyborach parlamentarnych, kiedy to z listy PO w okręgu gdyńskim zdobyła miejsce w Sejmie VIII kadencji, otrzymując 24 333 głosy. Tam została członkinią Komisji Łączności z Polakami za Granicą oraz Komisji Polityki Społecznej i Rodziny, w której działała do 2018 roku. W 2019 roku ponownie zdobyła mandat poselski, uzyskując 14 508 głosów w wyborach z ramienia Koalicji Obywatelskiej. Zasiadła w Komisji Regulaminowej, Spraw Poselskich i Immunitetowych oraz Komisji Mniejszości Narodowych i Etnicznych. W 2021 roku dołączyła do Platformy Obywatelskiej, a w 2023 roku została ponownie wybrana do Sejmu X kadencji, zdobywając 8460 głosów.

Wyniki w wyborach ogólnopolskich

W tej sekcji przedstawiamy szczegółowe wyniki wyborcze Henryki Krzywonos, które odzwierciedlają jej działalność polityczną w różnych wyborach ogólnopolskich.

WyboryKomitet wyborczyOrganOkręgWynik
2014_Platforma ObywatelskaParlament Europejski VIII kadencjinr 121 911 (4,77%)
2015Sejm VIII kadencjinr 2624 333 (5,21%)
2019_Koalicja ObywatelskaSejm IX kadencji14 508 (2,50%)
2023Sejm X kadencji8 460 (1,24%)

Publikacje

Henryka Krzywonos, działając w obszarze literatury dziecięcej, przyniosła w 2010 roku istotny wkład poprzez publikację zatytułowaną „Bieda. Przewodnik dla dzieci”. Wydana przez Hanna Gill-Piątek, książka ta została nobilitowana w ramach akcji „Cała Polska czyta dzieciom”, uzyskując miano książki dekady. Jest to istotny tytuł, który w przystępny sposób podejmuje trudne tematy społeczne, angażując młodych czytelników w refleksje nad rzeczywistością.

Odznaczenia, wyróżnienia, upamiętnienie

W 2006 roku, za znaczący wkład w działalność na rzecz demokratycznych przemian w Polsce, Henryka Krzywonos została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego.

Oprócz tego, jej dorobek został uhonorowany licznymi wyróżnieniami, w tym:

  • tytułem honorowego obywatela Gdańska w 2000 roku,
  • Nagrodą im. Andrzeja Bączkowskiego w 2005 roku,
  • tytułem „Polka Dwudziestolecia”, który przyznał Kongres Kobiet Polskich w 2009 roku,
  • Nagrodą im. ks. Józefa Tischnera w 2010 roku,
  • tytułem Człowiek Roku tygodnika „Wprost” w 2010 roku,
  • Orderem Ecce Homo w 2011 roku,
  • Orderem Uśmiechu w 2012 roku,
  • Odznaką Honorową za Zasługi dla Ochrony Praw Dziecka w 2015 roku.

W 2019 roku jej wizerunek został umieszczony na muralu „Kobiety Wolności”, który znajduje się na stacji PKM Strzyża w Gdańsku.

Odniesienia w kulturze

Henryka Krzywonos stała się inspiracją do powstania wielu dzieł kultury. Wśród nich znajduje się dokument filmowy „Świat bez tajemnic – Oni zrywali Żelazną Kurtynę – Polska”, który reżyserowała Małgorzata Bucka. Film ten, stworzony w 2008 roku we Francji, ukazuje jej życie oraz znaczenie w kontekście narodzin Solidarności.

W literaturze należy wskazać książkę Agnieszki Wiśniewskiej zatytułowaną Duża Solidarność, mała solidarność. Biografia Henryki Krzywonos, wydaną przez Wydawnictwo Krytyki Politycznej w 2010 roku. Ta biografia przybliża nie tylko jej osobę, ale również wpływ, jaki wywarła na wydarzenia historyczne w Polsce.

Henryka Krzywonos została również przedstawiona w filmie fabularnym „Wałęsa. Człowiek z nadziei”, który miał swoją premierę w 2013 roku. W tej produkcji rolę Krzywonos zagrała Dorota Wellman, co wzbogaciło narrację o jej postaci w kontekście wielkich zmian społecznych.

Oprócz wyżej wymienionych dzieł, Krzywonos stała się również jedną z bohaterek musicalu „1989”. Był to owoc współpracy Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie oraz Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego, który miał miejsce w 2022 roku. Postać Henryki Krzywonos w tym musicalu odtworzyła Dominika Feiglewicz, co przyczyniło się do dalszego popularyzowania jej historii.

Przypisy

  1. a b Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 17.10.2023 r.]
  2. a b Dane osoby pełniącej funkcje publiczne. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 27.11.2023 r.]
  3. a b Strona sejmowa posła IX kadencji. [dostęp 05.05.2023 r.]
  4. a b Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 30.07.2018 r.]
  5. a b Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 15.10.2019 r.]
  6. a b Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 27.10.2015 r.]
  7. a b Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 03.06.2014 r.]
  8. Rada Programowa. stowarzyszeniekongreskobiet.pl. [dostęp 16.03.2011 r.]
  9. Henryka Krzywonos i Justyna Kowalczyk Ludźmi Roku 2010 WPROST. media.point-group.pl, 21.03.2011 r. [dostęp 21.03.2011 r.]
  10. Dama Orderu Henryka Krzywonos-Strycharska. ecce-homo.pl. [dostęp 17.08.2011 r.]
  11. Kobiety „Solidarności”. tygodnik.onet.pl, 31.08.2010 r. [dostęp 31.08.2010 r.]
  12. Wydajemy biografię Henryki Krzywonos. krytykapolityczna.pl, 13.08.2010 r. [dostęp 09.09.2010 r.]
  13. Gwiazda Henryki Krzywonos. wp.pl, 07.09.2010 r. [dostęp 09.09.2010 r.]
  14. Udział Henryki Krzywonos w tych wydarzeniach potwierdzają m.in. relacje obecnych wówczas w Stoczni Gdańskiej. se.pl, 07.09.2010 r. [dostęp 09.09.2010 r.]
  15. Tomasz Potkaj: Ciągle robię to samo. tygodnikpowszechny.pl, 10.08.2003 r. [dostęp 13.08.2021 r.]
  16. Irena Łaszyn, Mama na emeryturze, „Dziennik Bałtycki” z 24.01.2009 r.
  17. Maciej Drzewicki, Grzegorz Kubicki: Mama. Panią to masz na ulicy. wysokieobcasy.pl, 24.05.2009 r. [dostęp 27.04.2024 r.]
  18. Henryka Strycharska-Krzywonos. wyborcza.pl, 25.06.2010 r. [dostęp 09.09.2010 r.]
  19. Arkadiusz Kazański. Sierpień ’80 w Gdańsku. „Biuletyn Instytutu Pamięci Narodowej”. 09.2010 r. [dostęp 10.12.2015 r.]
  20. Wałęsa. Człowiek z nadziei w bazie filmpolski.pl. [dostęp 06.04.2015 r.]
  21. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 03.05.2006 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2006 r. nr 43, poz. 460).
  22. Szymon Bujalski: Gill-Piątek: „Największe poczucie winy mam wobec mieszkańców”. wyborcza.pl, 24.03.2016 r. [dostęp 12.05.2019 r.]
  23. Izabela Biała: Kobiety Wolności – niezwykły mural na stacji PKM Strzyża przypomina polskie opozycjonistki. gdansk.pl, 05.07.2019 r. [dostęp 14.05.2021 r.]

Oceń: Henryka Krzywonos

Średnia ocena:4.69 Liczba ocen:5