Ewa Dorota Iżykowska-Lipińska, urodzona 5 września 1955 roku w Olsztynie, to wybitna polska artystka, której talent obejmuje śpiew, aktorstwo oraz reżyserię. Jako sopran i mezzosopran zdobyła uznanie zarówno w kraju, jak i za granicą.
W 2012 roku uzyskała tytuł profesora sztuk muzycznych, co podkreśla jej znaczenie w dziedzinie edukacji artystycznej. Ewa Iżykowska-Lipińska pełniła również rolę dyrektora Opery i Filharmonii Podlaskiej w Białymstoku w latach 2019–2020, co stanowi kolejny krok w jej bogatej karierze.
Jej bogaty dorobek artystyczny oraz doświadczenie w pracy na różnych polu sztuki czynią ją jedną z kluczowych postaci współczesnej polskiej kultury muzycznej.
Życiorys
Ewa Iżykowska jest znakomitą postacią w świecie muzyki. Ukończyła I Liceum Ogólnokształcące im. Adama Asnyka w Kaliszu w 1974 roku oraz Państwową Szkołę Muzyczną I i II st. im. Henryka Melcera w Kaliszu, gdzie szlifowała swoje umiejętności w grze na fortepianie oraz w śpiewie. Następnie zdobyła wykształcenie na Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, gdzie kształciła się w zakresie śpiewu solowego oraz uzyskała dyplom Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie z wyróżnieniem.
W trakcie swojej kariery muzycznej, Ewa zdobyła doświadczenie pracując pod okiem wybitnych pedagogów, takich jak prof. Lidia Małachowicz, prof. Kazimiera Goławska czy prof. Ewa Wdowicka. Jej studia kontynuowane były w Accademia Chigiana w Sienie, Włochy, gdzie miała możliwość kształcenia się pod kierunkiem Giorgia Favaretta oraz Ettore Campogaglianiego. Kolejnym znaczącym etapem były studia w mediolańskiej La Scali, gdzie uczyła się od Giulietty Simionato, Eduarda Muellera oraz Antonia Toniniego.
Debiutowała w 1979 roku w partii Fiordiligi w operze Così fan tutte Mozarta, występując w Teatrze Muzycznym w Słupsku pod dyrekcją Grzegorza Nowaka, a reżyserię powierzono Ryszardowi Perytowi. W 1981 roku wzięła udział w prawykonaniu opery Zbigniewa Rudzińskiego Manekiny w Operze Wrocławskiej pod dyrekcją Roberta Satanowskiego i reżyserią Marek Weiss-Grzesiński.
W tym samym roku zadebiutowała na scenie La Scali, odgrywając tytułową rolę w operze Rita Donizettiego. Jej sukcesy na międzynarodowej scenie operowej przyniosły jej wiele prestiżowych nagród, takich jak Ogólnopolski Konkurs Muzyki K. Szymanowskiego, Belvedere w Wiedniu czy Mozart Competition w Alessandrii.
Od 1982 roku Ewa Iżykowska rozpoczęła współpracę z Teatrem Wielkim w Poznaniu, gdzie wykreowała szereg znakomitych ról, takich jak Violetta w Traviacie Verdiego oraz Michaela w Carmen Bizeta. Wyróżniona została nagrodą miasta Poznania dla Młodych Twórców Sztuki razem z Janem A.P. Kaczmarkiem, z którym nagrała płytę Kometa Halleya.
W 1986 roku zadebiutowała na wiedeńskiej scenie Kammeroper, a jej rola Neddy w Pajacach Leoncavalla zdobyła uznanie krytyków, przyczyniając się do tytułu przedstawienia roku. Na przestrzeni lat była solistką opery w Luzernie, wykonując takie partie jak Hrabina w Weselu Figara czy Tatiana w Eugeniuszu Onieginie.
Od 1991 roku kontynuowała współpracę z Teatrem Wielkim w Poznaniu oraz innymi znaczącymi instytucjami, takimi jak Opera Wrocławska i Opera Krakowska. Jej imponujący repertuar obejmował role w operach R. Straussa, Pendereckiego oraz wiele innych.
W tym okresie Ewa stała się również znaną wykonawczynią monumentalnych form oratoryjnych, takich jak Requiem Verdiego oraz VIII Symfonia Mahlera. Rozwinęła swoją pasję do kameralistyki z recitalami pieśni Chopina oraz Paderewskiego.
Uczestniczyła również w tworzeniu opery Manekiny Z. Rudzińskiego, a w 2005 roku wystąpiła jako Tosca w Korei Południowej.
Ewa Iżykowska współpracowała z wybitnymi pianistami, m.in. Krzysztofem Jabłońskim oraz Januszem Olejniczakiem, a także z renomowanymi dyrygentami, takimi jak Krzysztof Penderecki, Antoni Wit czy Jacek Kasprzyk.
Występowała z wieloma znakomitymi artystami i uczestniczyła w prawykonaniach dzieł współczesnych kompozytorów. Jej twórczość obejmuje także nagrania dla Polskiego Radia oraz zagranicznych stacji telewizyjnych.
Poza działalnością artystyczną, Ewa Iżykowska oddaje się pracy pedagogicznej jako profesor Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Była dyrektorem programu Keimung w Korei Południowej oraz prowadziła liczne Master Class na całym świecie.
W 2011 roku została odznaczona honorową odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej”, a w latach 2012–2016 pełniła rolę prorektora Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina. W 2016 r. odebrała tytuł Honorowego Obywatela Miasta Kalisza oraz Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Od września 2019 roku do listopada 2020 roku pełniła funkcję dyrektora Opery i Filharmonii Podlaskiej w Białymstoku.
Życie prywatne
Jej mężem jest reżyser dźwięku – Andrzej Lipiński.
Przypisy
- Jego głośniki zachwycają cały świat, a życiowa historia przypomina amerykański sen. Co obecnie robi Andrzej Lipiński? [online], dziendobry.tvn.pl, 07.04.2021 r. [dostęp 07.08.2024 r.]
- Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. www.gov.pl. [dostęp 20.06.2020 r.]
- Prof. Ewa Iżykowska-Lipińska rezygnuje z kierowania Operą i Filharmonią Podlaską | pulshr.pl [online], www.pulshr.pl [dostęp 27.11.2020 r.]
- Dyrektor. oifp.eu [dostęp 23.11.2019 r.]
- Nowe władze Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina wybrane na kadencję 2012–2016. chopin.edu.pl, 04.06.2012 r. [dostęp 07.12.2012 r.]
- Wręczenie odznaczeń resortowych. chopin.edu.pl, 22.02.2011 r. [dostęp 07.12.2012 r.]
- Ewa Iżykowska-Kłosiewicz. culture.pl, 01.2006 r. [dostęp 07.12.2012 r.]
- Kto Honorowym Obywatelem Kalisza? Radni zdecydowali o przyznaniu tytułów i nagród. faktykaliskie.pl. [dostęp 12.06.2016 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Julia Kołakowska | Marta Miłoszewska | Beata Podwysocka | Rafał Janiak | Anna Szymańczyk | Kamila Wiśniewska-Hałka | Tadeusz Nowakowski (pisarz) | Grzegorz Gromek | Marcin Kuczewski | Józef Burniewicz | Marek Radke | Juliusz Machulski | Paweł Zarecki | Anna Samusionek | Wilga Badowska | Renata Gabryjelska | Tomasz Naumiuk | Krzysztof Grabowski (producent filmowy) | Joanna Jax | Andrzej ArciszewskiOceń: Ewa Iżykowska