Antoni Blank

---

Życiorys

Antoni Blank przyszedł na świat w rzemieślniczej rodzinie, co podkreśla jego skromne początki. Jako młody człowiek stracił rodziców, dlatego jego wychowaniem zajął się poczmistrz Kober. W wieku piętnastu lat rozpoczął naukę w Warszawie u Józefa Kosińskiego, a swoje artystyczne kształcenie kontynuował do 1809 roku.

W 1809 roku Blank zdecydował się na przeprowadzkę do Drezna, gdzie studiował pod okiem austriackiego malarza Józefa Grassiego. To właśnie tam spotkał swoją przyszłą żonę Amelię, która była córką inspektora Galerii Drezdeńskiej, Augusta Josepha Pechwella. Po powrocie do Warszawy w 1815 roku objął stanowisko konserwatora odlewów gipsowych oraz nauczyciela rysunku na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Warszawskiego. Dwa lata później, w 1819 roku, został profesorem tej uczelni, gdzie miał zaszczyt uczyć wielu znanych artystów, w tym Rafała Hadziewicza, Jana Feliksa Piwarskiego, Antoniego Brodowskiego oraz Januarego Suchodolskiego.

Po likwidacji Uniwersytetu Warszawskiego w 1831 roku, Blank rozpoczął prace konserwatorskie oraz prowadził prywatne lekcje. Jako malarz, był autorem licznych portretów, w tym również miniaturowych. Jego prace odzwierciedlają postacie dygnitarzy, arystokratów oraz mieszczan, a także władców, przy czym w swoich portretach odnosił się do stylu niemieckiego biedermeieru. Blank tworzył także obrazy o tematyce mitologicznej i religijnej, a jego malowidła plafonowe były dobrze oceniane.

Wraz ze swoimi uczniami, Blank wykonał wiele dzieł dla kościołów w regionie warmińskim, w tym w Reszlu, gdzie stworzył ołtarz Świętej Katarzyny w 1821 roku, a także dla kościoła Świętego Jakuba w Olsztynie, dla którego ofiarował obraz Matki Boskiej Bolesnej.

Był również aktywnym organizatorem wystaw, które odbywały się w Nieborowie oraz w Królikarni. Zmarł 20 lutego 1844 roku w Warszawie. Jego ostatnie miejsce spoczynku to cmentarz Powązkowski, gdzie został pochowany w kwaterze 8-6-2.

Wybrane dzieła

Antoni Blank, uznawany za jednego z czołowych artystów swojego czasu, pozostawił po sobie szereg znaczących dzieł. Wśród jego najważniejszych prac wymienia się:

• Autoportret z żoną i córkami, datowany na 1825 rok,
• Edyp w Kolonos,
• Piotr i Paweł, stworzony w 1821 roku i obecnie znajdujący się w kościele w Reszlu,
• Portret Abrahama Sterna, powstały w 1823, który prezentuje styl typowy dla epoki, nawiązujący do wizerunków Rembrandta,
• Portret pułkownika Teodora Jana Kobylańskiego z 1830 roku,
• Portret Stanisława Kostki Potockiego.

Te dzieła ukazują różnorodność tematów oraz umiejętności artysty, który potrafił łączyć klasyczne inspiracje z osobistym stylem.

Literatura dodatkowa

W literaturze dotyczącej Antoniego Blanka, można znaleźć cenne źródła informacji. Szczególną uwagę zwraca praca Tadeusza Janiszewskiego zatytułowana Blank Antoni, publikowana w Polskim Słowniku Biograficznym. To dzieło, wydane w Krakowie przez Polską Akademię Umiejętności oraz Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa w 1936 roku, znajduje się na stronie 118. Co więcej, warto wspomnieć, że ta publikacja została wznowiona przez Zakład Narodowy im. Ossolińskich w Krakowie w roku 1989, a jej ISBN to 83-04-03291-0.

---

Oceń: Antoni Blank

---